"Şu azottan arınamadım gitti" diye düşünerek kalktım yataktan... "Pazar kahvaltısını atlatırsan, başaracaksın demektir" diye de kendime moral mi, ne olduğu belli olmayan gaz verdim!
Sonrasında peş peşe gelen etkenlerle; evet, pazar kahvaltısını hasarsız atlattım ve klasik ve "normal" ölçülerde bir kahvaltı yaptım.
Nasıl oldu bu? En önemli etken hem akşamki yediklerimden, hem de malum dönemimin başlaması sebebiyle karnımın çok şiş olması. İkinci olarak da yine dönemsel hassasiyetten olsa gerek, kokuların hiç iyi gelmemesi ve mide bulantısı... Ne güzel arada böyle "narin bir yapım varmış gibi" hissetmek!
Ve nihayet hiç falsosuz bir şekilde günü tamamladım, uzun bir aradan sonra. Kısacası mutluyum :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder