Bugün annemin misafirleri için peynirli poğaça ve kek yaptım. Poğaçaları fırından çıkardığımda saat 11:30 gibiydi... Hiç öyle mis gibi falan kokmadı ama farklı bir tarif denediğim için tadına bakmam gerekiyordu ve 1 saat öncesinde ara öğünümü yemiş olmama rağmen; bir ısırık aldım, sonra bir daha... "Hmm, güzel olmuş; devam..." derken, neredeymiş; iç sesim çıktı geldi:
- Canım, n'apıyorsun? Tadına baktın, beğendin. Görevin bitti, hepsini bitirmek zorunda değilsin ki...
- Ama yarım mı kalsın, günah!
- Hayır canım! Günah değil. Hem çöpe atmayacaksın. Sar ve öğleden sonraki ara öğününde yemek için kaldır. Listende var zaten; 1 ev yapımı peynirli poğaça veya kek...
- Doğru söylüyorsun. Eh, madem; ara öğünümde yerim...
Canım iç sesim ya... Sen olmasan ben neylerim*?
*Bazen bir bakıyorum; aslında canım istememesine rağmen elimdekini, tabağımdakini yemiş bitirmişim. Ne zaman yedim, neden yedim hatırlamıyorum. Yeme eylemi bitip de kendime geldiğimde ise, iş işten geçmiş oluyor! İşte o zaman da bir pişmanlık ve kızgınlık... Çünkü onu yemeyi ben istemedim, benim içimdeki başka biri O ! Eğer iç ses o anda devreye girer ve ben ona kulaklarımı kapatmazsam, sonuç böyle sulh ve mutluluk verici oluyor. Yok, gözü dönmüş nefsim onun ayarlarını bozmuş ve devre dışı bırakmışsa; vay halime...
* * *
Öğle ve akşam yemeklerinde hayvansal protein olmadan, daha da önemlisi akşam yemeğinden sonra çayın yanında bir şey yemeden geçen 2. gün de bitti. Yarın bu programı tamamladıktan sonra yola nasıl devam edeceğime karar vereceğim.
Mehtap'ın II. Dönem Listelerini tekrar kontrol ediyorum. 2. Listesinde; yani benim yarından sonra devam etmem gereken listede, kafama takılan yerler var... Sorabilir ve cevap alabilirsem -ki bu aralar oradaki olumsuz hava koşulları altında çok yoğun çalıştığını yazmıştı; zaman ayırıp cevaplayabilir mi, bilmem- o listeyle devam edebilirim. Bakalım...
1 yorum:
Oh oh ne güzel azottan kurtulma dönemi bitiyor bugün sanırım, kolay gelsin...
Düşmek var, vaz geçmek yok yola devam...
Yorum Gönder