Cumartesi ve pazar öyle çok yorulduktan ve belim de sinyal vermeye başladıktan sonra, sporu yine astım!
Bugün iş çıkışı yaparım dedim ama yine yok!
Gece tam yatacakken, saat 00:30'da baktım spor ayakkabılarımı
ayağıma geçirmiş, bantta yürüyorum: tam 90 dakika orta tempoda, kulaklığımda
youtube'dan indirdiğim bir sohbet, sohbetin konusu: "nefis
terbiyesi"
Herkesin savaşı başka çünkü nefsi
başka...
Son 2,5 aydır terbiyeye çekmeye
çalıştığım nefsim! Senin tekrar ruhumu ele geçirmene -Allah'ın izniyle- müsaade
etmeyeceğim! Biliyorum sen hiç ölmeyeceksin, sadece uslu uslu kenarda
bekleyeceksin. Ufacık bir zaafımda da meydana çıkacaksın tekrar... Bunun
farkında olmak ve meydanı sana bırakmamak için kalbim hep uyanık olmak zorunda!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder