Sabahın 5 buçuğunda kalktım ama hâlâ ayılamadım. "Gidip yatasım var" diyeceğim zamanların arifesindeyim, ondan olabilir belki...
Dönüş telaşı başladı. Çarşıya çıkmam lazım. İhtiyaçlar ve hediyeler için alışveriş yapmam lazım. Bavul toplamam lazım. Benim bu geliş gidişlere alışmam lazım.
Ama uykum var.
Galiba benim önce bir koyu bir kahve içmem lazım...
3 yorum:
Ayriliklar hüzünlüdür .Ayriliga alismak zaman alsada kavusmanin heyacaniyla katlanilir. Allah her iki tarafada saglik versin zaman Su gibi akip gidiyor.
Yine gelir bulusma vakti desemde yasayan bilir ayriigi.
Ilerde bizde oglumuzu bir yil dil ögrenmesi icin yabanci bir ülkeye Ingiltere yada Amerikaya göndermeyi düsünüyoruzda simdiden düsüncesi bile beni üzüyor.
Ipekcigim Allah tekrar kavustursun ve ogluna zihin acikligi verip islerini kolaylastirsin.
Sule
Allah kavuştursun...
Bir kaç turdan sonra zannedersem daha kolay gelir.
Hersey yolunda mi terazi bu kadar ara vermexdin sen?
Yorum Gönder