Bu kadar sınırsızlıktan sonra kolay adapte olamam diyordum, korktuğum gibi olmadı.
Veya tam tersi; o kadar çok sınırsız takıldım ve "doydum" ki, tam da beklediğim gibi gözüm hiç dışarıda değil.
Şule'nin dediği gibi, öyle ağır bir program uygulamıyor olmamın da etkisi olabilir. Her ne ise sebep, şimdilik iyiyim.
Eve geçmeden kısaca kendimden haber vereyim dedim. Merak etmeyin diye ;)
Bilmem ki ne zaman uzun uzun yazabilecek ve daha da önemlisi sizlerin yorumlarınıza cevap verebileceğim. Bloglarınızı okumayı, oralardan size ses vermeyi, kısacası daha derin paylaşımları cidden özledim. Hatta buradan yazmak değil de bir fincan kahve içerken şöyle karşılıklı sohbet etmeyi istiyorum. Bir fincan acı kahve ama pastasız !
:))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder