Koştur koştur nereye kadar ! Nefes nefese geçen bir gündü yine...
Sabahtan öğlene kadar ayrı telaşeliydim. Çocukları geçirip, motor takmış gibi evi toparlayıp biraz gecikerek de olsa kursa yetiştim. Dün düşündüğüm şeyi, yani öğleden sonra ortancanın veli toplantısına gitme işini kardeşime paslamayı yapmadım çünkü ileride vicdanım beni rahat bırakmayacaktı. Bu sebeple, kurs hocasından izin aldım ve öğleyin çıktım. Öğle yemeğimi (yanımda getirdiğim sandviç ve termosta yeşil çay) bile parktaki arabamda hızlıca yeyip, yola koyuldum.
Yol biraz uzak ve bana biraz da karışık gelir. Korktuğum oldu, yolu karıştırdım, biraz fazlaca dolandım ama neyse ki zamanında yetiştim toplantıya... Saat 14.30'dan 17.30'a kadar süren görüşmelerde, maalesef 2 hocayla görüşemeden süre bitti!
İnsanları anlamıyorum ben! Bu tarz veli-öğretmen görüşmeleri; kısaca yapılması gereken, daha çok öğretmenin gözlem ve görüşlerinin dinlendiği, velinin de gerekiyorsa kısaca eklemeler yapacağı toplantılardır. Çocuğunuz ile ilgili detaylı paylaşacağınız şeyler varsa eğer; okullar özel görüşme günleri tespit edip velilere bildiriyorlar, git o zaman görüş hocayla... 45 dakika bir tek hoca için kuyrukta bekledim. 2 ayrı kuyrukta, hocalara müdahale ettim kibarca... Çünkü süreci yönetemeyenler bence genelde öğretmenler. Öğretmen konuşmayı seviyorsa, veliler de zaten çocuğuyla ilgili anlatılanları dinlemeyi sever, kaptırıp gidiyorlar; dışarıdakiler beklesin dursun! Bak kaç gün geçti hâlâ sinirliyim. Çünkü senede 2 kere aynı şeyleri yaşamaktan gına geliyor...
Bu arada, okula giderken; bir yandan da 'yapılan ikramlara hayır mı desem, biraz alsam mı' diye boşuna düşünmüşüm çünkü değil çay kahve içip bir şeyler yemek, 1 bardak su bile içemedim.
Eve vardığımda saat 19'a geliyordu. O saatten sonra; yemek hazırlığı, sofra kur, sofra kaldır, meyve servisi, çay servisi ve diğer ev halinin gerektirdiği ıvır zıvırlar... İşim bittiğinde, ben de bitmiştim.
Diyet açısından ise başarılı bir gün sayılabilir, en azından geceye kadar !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder