Sen, tüm yazı olmasa da, son 2 ayı bol bol elbiselerle, beli lastikli şalvarlarla geçirirsen; kıyafetlerinin attığı çığlıkları da, verdikleri mesajları da duymazsın tabii...
Geçen perşembe, küçüğü yurduna bırakmak için hazırlanırken, daha derli toplu bir şeyler giyeyim demesem, yine kafama dank edeceği yok! Tartıda gördüğüm rakamın yapamadığını, kapanmayan fermuar yaptı! Resmen; daralttığım pantalonun içine sığamadım, bir diğerine de zar zor sığdım !
Ayıp ya, vallahi ayıp!
Çok kızdım kendime, çok... < ! >
Ama bitti !
Yarın; 9 Eylül'de, ciddi, çok ciddi başlıyorum! Bu hafta yaptığım aylaklığı, gelecek haftaya taşımak gibi bir rehavete kapılmayacağım.
Buradan ilan edip, söz veriyorum.
5 yorum:
Aynen öyle oluyor evde rahat eşofmanlar icinde tartidaki rakamlarin tikir tikir yukseldigini goruyoruz da ne zaman disari cikmak icin kiyafetlere sigamayiyoruz o zaman azicik dank ediyor . Bu arada yasiniz kac bilmem ama ben de 3 çocukla kosturmalar ve telaşla arasında uğraşıyorum kilo vermeye odaklanmakta sikinti ceksem de olacak
Sevgili fitiz; ben de bir zamanlar evde ve 3 çocukluydum, her günüm koşturmacalarla geçiyordu ve bütün hırsımı yemeklerden çıkartıyordum. Çocuklara diye yaptığım ama çocukların 1 veya 2 tane yediği koca tepsi kurabiyeler, kekler bana kalıyordu. Yedikçe enerjik olduğumu, mutlu olduğumu zannediyordum ama öyle değilmiş.
Bu uzun bir konu! Uzun ve kendi adıma başarısız bir dönem. Her doğumdan bana kalan +10'lu kiloları daha da büyütmekten ve kronikleştirmekten başka bir şeye yaramadı benim evdeki 3 çocuklu dönemlerim. Çocuklar büyüdü sağlıkla çok şükür ama ben beni çok hırpaladım.
Şimdi en küçüğü 15 olacak; diğerleri 17 ve 19. Ben de 46 oluyorum birkaç gün sonra :)
Ve maalesef hâlâ kilo konuşuyorum!
Ahhh ahhh ne kadar da tanıdık bir Tablo ama ben son 3 yıldır böyleyim ve evet cok uzun bir konu zaten bu blogu bu sebeple açmistim . Herseyi yazmak istiyorum . Tek başına çocuk buyuturken içimde olan o koca duygusal boşlugu nasil durmadan yiyerek doldurmaya calistigimi sigara bagimliligimin yerini nasil karbonhidrat bagimliligina biraktigini ve tüm bunları görüp hiç birşey yapamamamin beni nasil aciz hissettirdigini yazmak belki birileri de okur ve ilham olur da bana yol arkadasi olur diye basladim ama burda kocaman bir aile zaten varmis :-) bei de eklerseniz blogun sag yanindaki listeye cok mutlu olurum
Sevgili Fitiz,
Seni dün, daha ilk yorumu yazdığında ekledim zaten :)
"Hadi yeniden diyenler..." başlığı altında toplandık.
Ama bloga yorum birakilamiyor.Anonim sikki yok!
Aramiza hos geldin deyip. Dumbel yerine su siselerini kullanmani önerecektim sevgili fitiz.
Burdan okursun artik.:) sule
Yorum Gönder