Bugünkü planım; kahvaltı sonrası kuaför, sonra eve gelip pazar günü için hediye vereceğim şeker hamuru kaplamalı kurabiyelerimin hamurunu yapmak ve pastanın pandispanyasını pişirmekti.
Eskiden kuaföre gitmek hoşuma giderdi fakat şimdi zulüm geliyor! Ne kadar geciktirirsem, o kadar mutlu oluyorum. Gerçi klasik dip boyası ve bakım zamanları bu duygularım daha baskın. Fakat eğer renk ve model değiştireceksem, yine eskisi gibi hevesli olabiliyorum :)
Kuaförde işim 2 saat kadar sürdü. Sonrasında bir ev-dekorasyon mağazasına uğradım, 1 ev ve 1 hastane ziyareti yaptım, en son da bir elektronik mağazasına -Darty- uğrayıp, dijital çerçeve aldım oğluma. Pazar günü masanın yan tarafına yerleştirip, oğlumun bebeklikten bu yaşa gelene kadarki fotolarından bir slayt sunumu yapmak istiyorum.
Tabi sadece çerçeve alacağım diye gittiğim elektronik mağazasından, mutfağıma aldığım hediyelerle ayrılmam kendi adıma şaşırtıcı olmadı aslında :)
Şaşırtıcı olan şey, bu yaşımda hâlâ insanlara şaşırıyor olmam! Neyse, bu da başka bir yazının konusu olsun.
Bu arada bugün de aç kaldım. Öğle yemeğimi yemeye fırsat bulamadım. Eve gelir gelmez akşam yemeğimi yedim. Öğün atlamak hiç iyi değil, biliyorum.
Yarından itibaren evdeyim, saatler konusunda daha dikkatli olacağımı umuyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder