Bayramdan sonra...

Almanya'dan arkadaşım geldi. Sadece 4 gün kalacak. Diyette olup olmadığımı sordu gelmeden, "yok" dedim, "değilim, bayramdan sonra tekrar başlayacağım, şimdi tam zamanı, gel!" Çünkü geçen sefer geldiğinde tam da "Değişim-Dönüşüm Programım"ın yeni başladığı zamanlardı...

(Değişim Günlüğüm 10. Gün | 11. Gün | 12. Gün | 14. Gün )

Nereye gidersek gidelim, programımdan hiç ödün vermemiştim ve bu yüzden her ikimiz için de zor olmuştu biraz... Bir daha sen diyetteyken asla gelmem demişti giderken :)

Havaalanından karşılayıp eve gelmemiz gece yarısını geçti. Çay eşliğindeki meşhur sofra muhabbetimizle saat 03.30'u bulduk. O baklavalara mest oldu, ben getirdiği çikolatalara... Yedik de, içtik de hesapsızca... Sabah kahvaltı faslı da öyle, çıtır ve bol susamlı simit eşliğinde, 2 posta çay demledik.

Eş dost ziyareti için çıktı kahvaltıdan sonra, ben evde kaldım. Birazdan bantta yürüyeceğim. Kafamda "hiç olmazsa hareket edeyim, madem yemekten kaçış yok" düşüncesi ve "o çok bol gelen pantalonlarım, sanki eskisi kadar bol değiller" gizli endişesi var. Tartılsam mı acaba diye bir an düşünüyorum ama yok, tartılmak yok!

"Nasılsa bayramdan sonra..." diye başlayan cümleyi kuruyorum yine kendi kendime ...

Mail kutumu açıyorum. Benim isteğimle virgül koyduğumuz "Değişim-Dönüşüm Programım"a, bayramdan sonra devam etmek konusunda yazdığım mailime cevap gelmiş sevgili doktorumdan:

"...lütfen bayramda da yediklerinize dikkat edin, ilk iki yıl tehlikelidir, verilen kilolar çok çabuk geri gelirler..."

Bütün yaz kendi kendime çaldığım davul-zurna seslerinin yapamadığı etkiyi, şu 2 kısa cümle yapıyor:

"... ilk iki yıl tehlikelidir, verilen kilolar çok çabuk geri gelirler..."